Η αρχή της υβριδικής τεχνολογίας
Το 2009 οι κανονισμοί της F1 επέτρεψαν στις αγωνιστικές ομάδες τη χρήση συστημάτων ανάκτησης της απορριπτόμενης κινητικής ενέργειας και την εναποθήκευσή της. H 1η υβριδική τεχνολόγια είχε γεννηθεί.
Για την παραπάνω διαδικάσια χρειάστηκαν 2 διαφορετικές τεχνολογίες, η «ηλεκτρική» η οποία βασιζόταν στην εναποθήκευση της ενέργειας σε συσσωρευτές και η «μηχανική» σε μονάδες αδρανειακού σφονδύλου.
Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, ως γνωστόν, φορτίζουν τους συσσωρευτές τους με δύο τρόπους. Ο ένας είναι η απευθείας σύνδεσή τους, μέσω ειδικού ακροδέκτη φόρτισης, με το εναλλασσόμενο ρεύμα του δικτύου διανομής ηλεκτρικής ενέργειας.Στην περίπτωση αυτή η ισχύς φόρτισης κυμαίνεται από 2,7 kW μέχρι και 22 kW ανάλογα με το μοντέλο του ηλεκτρικού αυτοκινήτου και τις προδιαγραφές του «επι του οχήματος» φορτιστή.
Οι χρόνοι φόρτισης
Με τον τρόπο αυτό οι απαιτούμενοι χρόνοι φόρτισης των συσσωρευτών είναι μεγάλοι και δεν ικανοποιούν τις ανάγκες ενός ανεφοδιασμού, ο οποίος για πρακτικούς λόγους, δεν θα πρέπει να διαρκεί περισσότερο από 30 έως 45 λεπτά.
Όμως τα τελευταία μοντέλα ηλεκτρικών αυτοκινήτων είναι σε θέση να επαναφορτίσουν τους συσσωρευτές τους από το 10% μέχρι το 80% της χωρητικότητάς τους σε 18 λεπτά.
Για την επίτευξη της ταχείας αυτής φόρτισης τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα εξοπλίστηκαν με έναν επιπρόσθετο ακροδέκτη κατάλληλο για τη διαχείριση μεγάλων εντάσεων ηλεκτρικού ρεύματος.
Οι χωρητικότητες
Έτσι άρχισαν προοδευτικά να εγκαθίστανται στους παρόδιους σταθμούς εξυπηρέτησης των αυτοκινήτων ταχυφορτιστές συνεχούς ρεύματος με ισχύ 50 kW, 100 kW,150 kW, 200 kW και τώρα τελευταία 250 – 350 kW.
Παράλληλα βέβαια με τις εξελίξεις αυτές η αυτοκινητοβιομηχανία παρουσίασε νέα μοντέλα ηλεκτρικών αυτοκινήτων με συσσωρευτές μεγάλης χωρητικότητας τα οπόια διαθέτουν ηλεκτρικά συστήματα που λειτουργούν σε υψηλές τάσεις συνεχούς ρεύματος έως τα 800 V όπου φορτίζονται με εντάσεις της τάξεως των 300 – 440 Α, δηλαδή με ισχύ από 240 kW μέχρι και 350 kW.
Με τη τεχνολογική εξέλιξη αυτή εξασφαλίζονται γρήγοροι χρόνοι ανεφοδιασμού, απαιτούνται όμως μεγάλες εγκαταστάσεις ταχυφορτιστών. Άρα και ισχυρά τοπικά δίκτυα διανομής ηλεκτρικής ενέργειας, ικανά για την ανάλογη ισχύ.
Στις περιπτώσεις αυτές η τεχνική αντιμετώπιση του προβλήματος ακολουθεί ανάστροφη μεθόδευση.Αυτό επιτυγχάνεται με την παρεμβολή μιας μονάδας εναποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας η οποία τροφοδοτείται από το χαμηλής ισχύος δίκτυο για όσο χρονικό διάστημα απαιτείται ώστε να εναποθηκευθεί όλη η αναγκαία για τη φόρτιση ηλεκτρική ενέργεια και στη συνέχεια να αποδοθεί με υψηλή ισχύ και σε πολύ μικρότερο χρονικό διάστημα στον ταχυφορτιστή και μέσω αυτού στο ανεφοδιαζόμενο ηλεκτρικό αυτοκίνητο.
Με το σύστημα των αδρανειακών σφονδύλων – τους οποίους η εταιρεία αποκαλεί «κινητικούς συσσωρευτές» είναι δυνατή η εγκατάσταση ταχυφορτιστών για ηλεκτρικά αυτοκίνητα οπουδήποτε και σε οποιοδήποτε δίκτυο διανομής χωρίς να απαιτείται πλέον η παρεμβολή συστοιχίας συσσωρευτών.
Η εταιρεία υποστηρίζει ότι η πρόταση αυτή είναι άριστη και από περιβαλλοντικής πλευράς. Η διάρκεια ζωής της μονάδας φτάνει τα 20 χρόνια και παρέχει τη δυνατότητα πραγματοποίησης 200.000 κύκλων φόρτισης – εκφόρτισης.